Het verzamelen van oude Romeinse munten Deel IV: De waarde identificeren

Het verzamelen van oude Romeinse munten Deel IV: De waarde identificeren

Van Augustus tot Diocletianus 27 v.Chr. - 286 n.Chr.

Wanneer u de uitgever hebt geïdentificeerd en een Romeinse munt hebt gedateerd, is de denominatie de laatste stap. Moderne munten hebben vaak hun denominatie gemarkeerd op de voor- of achterkant, Romeinse munten waren niet zo eenvoudig omdat er veel andere informatie op de munt stond die ruimte in beslag nam. In de Romeinse tijd waren het metaal, het gewicht en de diameter van de munt de belangrijkste factoren voor de waarde.

Hieronder staan de belangrijkste geloofsgemeenschappen uit de periode 27 v.Chr. - 286 n.Chr. vermeld.

GOUDEN MUNTEN

Aureus - Een gouden munt van de hoogste waarde. De naam zelf geeft al aan waar hij van gemaakt is, want het Latijnse woord voor goud is Aurum. De Aureus werd voor het eerst geslagen rond 210 v.Chr., maar het was een ongewone munt met een hoge waarde. De Republikeinse stukken zijn zeldzaam.

Van Augustus, het was een gouden munt van hoge zuiverheid, ongeveer 23 k, en een gewicht van 7,9 - 8 gram. De diameter was ongeveer 19-21 mm. De waarde was gelijk aan 25 zilveren denarius . Zoals bij de meeste munten uit de Romeinse periode had het de buste van de keizer aan de ene kant, of een familielid en aan de andere kant verschillende scènes.

Tijdens de regering van Nero (64 n.Chr.) werd het gewicht van de munt teruggebracht tot ongeveer 7,6 - 7,7 gram. Vanaf de tweede eeuw n.Chr. werd de zuiverheid teruggebracht tot ongeveer 22 karaat goud. Vanaf de tijd van Septimius Severus en zijn zoon Caracalla werd het gewicht opnieuw teruggebracht tot ongeveer 6,5 - 7 gram. In de derde eeuw n.Chr. varieerde het gewicht van keizer tot keizer, vaak beïnvloed door politieke en militaire situaties als gevolg van de druk op het financiële systeem. Gedurende deze periode varieerde het gewicht van ongeveer 3,5 gram tot 5,5 gram. Sommige Aureus die tijdens de regering van Diocletianus werden geslagen, wogen ongeveer 5,4 gram.

De Aureus is een zeer zeldzame munt, en een die op de verlanglijst van de meeste verzamelaars van Romeinse munten staat. De huidige waarden voor deze munt variëren, maar $ 3.000- $ 4.000 is niet ongewoon, met betere exemplaren die veel meer kosten. Zeldzame exemplaren zoals van een keizer die er niet veel heeft uitgegeven of een ongebruikelijkere keerzijde doorbreken gemakkelijk de $ 10.000-grens, zelfs in gemiddelde staat. Gouden munten zijn zacht en worden niet vaak in uitzonderlijke staat gevonden. VF (Very Fine) is veel gemakkelijker te vinden dan EF of de ongrijpbare UNC.

Quinarius Aureus - De gouden helft. Deze munt vertegenwoordigde 1⁄2 van een Aureus en was ook de helft van zijn gewicht. Het is een zeldzame munt die zelden in omloop werd gezien. Het slaan van deze munt was ook niet gebruikelijk. Hij weegt ongeveer 4 gram en lijkt op een Aureus . Vanaf de derde eeuw verdween hij uit de omloop omdat de Aureus steeds lichter werd, waardoor dit een onpraktische en oneconomisch telling werd om te produceren.

De diameter was vrijwel constant 15 - 16 mm.

Vanwege hun zeldzaamheid toen ze werden gemaakt, zijn ze nu nog zeldzamer. Vaak kunnen exemplaren hiervan voor meer dan een Aureus worden verkocht.

ZILVEREN MUNTEN

Denarius , dit was de standaardmunt in het Romeinse systeem en waarschijnlijk de meest bekende. Hij is gemaakt van zilver, daarom wordt hij soms ook wel een "Denarius Argenteus" genoemd, waarbij Argenteus zilver betekent. De waarde was ongeveer 1/25e van een Gold Aureus , of 16 Asses (zie hieronder).

Het werd voor het eerst geslagen rond 210 v.Chr., ten tijde van de Romeinse Republiek. Toen het voor het eerst werd gemaakt, was de waarde 10 bronzen asses (in plaats van 16 aan het einde). De naam " Denarius " komt van het woord "Decem" dat 10 betekent, aangezien december was toen er slechts 10 maanden in de kalender waren. Het gewicht was ongeveer 4,4 gram toen het voor het eerst werd geïntroduceerd. Tijdens de regering van Augustus werd het gewicht teruggebracht tot ongeveer 3,9 gram. Vanaf 64 n.Chr. verlaagde Nero het gewicht opnieuw tot ongeveer 3,5 gram. Vanaf de tweede eeuw n.Chr. daalde het gewicht van de Denarius opnieuw tot ongeveer 2,5 - 3,3 gram, maar zwaardere exemplaren van ongeveer 3,8 gram zijn niet ongewoon.

De diameter was 17-18 mm voor de Denarius in de eerste eeuw. Aan het begin van de tweede eeuw werd de munt lichter en dunner, wat resulteerde in een iets grotere diameter van 18-20 mm. Vanaf het eerste deel van de regering van Septimius Severus werd de Denarius geslagen als een dikkere munt met een diameter van 15-17 mm. Tijdens het tweede deel van zijn regering, na 202, werd het een dunnere, grotere munt van ongeveer 18-21 mm.

De zuiverheid van zilver was in het begin ongeveer 90-93%. Vanaf de regering van Trajanus, 98-117, werd het teruggebracht tot 70-80%. Septimius Severus sloeg denarius met ongeveer 50-70%. Het resterende percentage metaal was vaak koper. Soms werden deze munten gemaakt van brons en alleen verzilverd.

In de derde eeuw zorgde inflatie ervoor dat de waarde daalde en het werd al snel een munt die niet economisch was om te slaan. Na 238CE werd het nog maar zelden in omloop gezien.

De Denarius is een van de meest voorkomende en herkenbare munten van het Romeinse Rijk. Hij werd in grote hoeveelheden geslagen, dus er zijn er behoorlijk wat op de verzamelaarsmarkt. Ze zijn een geweldige aanvulling op elke collectie.

Meestal zijn munten met het thema Consecratio of familiemunten met meer dan één familielid zeldzaam.

Omdat deze denominatie zo lang in omloop was, is het moeilijk om geweldige exemplaren te vinden. Sommige zijn moeilijk te vinden in VF (Very Fine) conditie en sommige exemplaren zijn bijna onmogelijk te vinden in EF/XF (Extremely/Extra Fine) conditie.

Quinarius Argenteus vertegenwoordigt een halve Denarius . Het is een zilveren munt die de helft weegt van een Denarius , meestal rond de 1,2 - 1,7 gram. Qua uiterlijk lijken ze op de Denarius , maar de grootte en het gewicht verraden ze. Het is een zeer zeldzame munt, moeilijk te vinden en meestal erg duur.

Antoninianus heeft een waarde van 2 Denarius . Het werd geïntroduceerd in 215 en als een onderscheidend kenmerk heeft het hoofd van de keizer een stralenkroon, terwijl de keizerin een maansikkel over haar schouders heeft. Het had een diameter van 23-25 mm en woog aanvankelijk 5,5 gram. Het zilvergehalte was slechts 50%.

Na 238 verloor het gewicht, tot ongeveer 4,5 gram. Na 251 werd het een bronzen munt, met slechts 3-5% zilver dat werd aangebracht als een coating of plating.

Hij was ook veel lichter, ongeveer 3 gram. Toch zijn er lichte stukken te vinden. Aurelianus, 270-275, probeerde deze munt te verbeteren door de grootte en het gewicht te vergroten, evenals het zilvergehalte, maar dat lukte niet. Hij verdween uit de circulatie na de hervorming van Diocletianus.

BRONZEN MUNTEN

Een Sestertius is een kwart van een Denarius. Oorspronkelijk werd het gemaakt van zilver, maar vanaf Augustus werd het geslagen in brons. Het draagt meestal het merkteken HS om de waarde aan te geven.

De diameter is 25 - 40 mm en het gewicht is 25 - 27 gram. De grootte van de munt betekent dat het mogelijk was om een aantal prachtige scènes in veel detail af te beelden. In de derde eeuw begon de munt aan waarde en gewicht te verliezen, na de tweede helft van de eeuw verdween hij uit de circulatie.

Deze munt is meestal moeilijk te vinden. Mooie exemplaren kunnen een hoge prijs opleveren, vooral voor zeldzamere uitgaven en interessantere keerzijden.

Sommige van de meest spectaculaire stukken zijn die met gebouwen. Zo is er bijvoorbeeld een voorbeeld van Nero's afbeelding van de haven van Ostia (opgedragen aan zijn vrouw).

Dupondius was een munt gemaakt van orichalcum, een bronslegering die sterk kan variëren in samenstelling. Hij weegt ongeveer 13 gram en de diameter kan variëren in grootte. Hij was gelijk aan een halve Sestertius , of twee as. Na 64 CE was het onderscheidende kenmerk de stralenkroon die op het hoofd van de keizer zat.

Deze munten zijn schaars, maar er zijn wel degelijk mooie exemplaren te vinden.

De As is de basis van de Romeinse munt. Het was een munt van brons. Tijdens de Republikeinse tijd had het verschillende gewichten, van 1,5 kg (aes rude), gegoten als "nuggets" en ingots, meer een proto-geld dan wat we vandaag de dag zouden herkennen. Het verloor al snel zijn gewicht en werd meer herkenbaar als een munt (aes grave), maar met een gewicht van tussen de 272 en 341 gram was het verre van kleingeld. In 89 v.Chr. werd het gewicht beschouwd als gelijk aan één avoir de pois ounce (28 gram), (aes uncial). Augustus sloeg ezels van ongeveer 10-11 gram gemaakt van brons. De stukken uit de eerste eeuw na Christus zijn eenvoudig en eenvoudig, maar meestal zeldzaam. De stukken uit de tweede en derde eeuw na Christus zijn algemener.

De kosten van deze munten kunnen sterk variëren en het is moeilijk om een exemplaar in goede staat te bemachtigen.

Semis was een denominatie die geslagen werd sinds de Republikeinse tijd, maar het is een zeldzame munt omdat er weinig periodes waren waarin hij geslagen werd. De waarde was gelijk aan de helft van een as, zoals de naam al doet vermoeden (semis=half).

Quadrans waren een kwart van een as , zoals de naam al zegt (quadrans=kwart). Ook een zeldzame munt. Nogmaals, dit was een munt die geslagen werd sinds de Republikeinse tijd. In de keizerlijke tijd werd hij zeer zelden geslagen.

Het was de minst waardevolle munt in omloop. Cicero gebruikte het woord quadrantaria om iets heel goedkoops te beschrijven.

Voor Romeinse munten kunt u terecht op www.coins-auctioned.com